Manifest twórców kawiarni literackiej "Pod Picadorem"

Afisz kawiarni "Pod Picarodem"

29 listopada 1918 roku w Warszawie przy Nowym Świecie 57 działalność rozpoczęła jedna z najsławniejszych kawiarni okresu międzywojennego "Pod Picadorem". To niezwykłe miejsce stworzyli czterej przyjaciele: jeden prawnik - Tadeusz Raabe i trzech wybitnych i sławnych już w owym czasie poetów: Leszek Serafinowicz (Jan Lechoń), Julian Tuwim i Antoni Słonimski.

Chcąc rozreklamować działalność lokalu, przygotowali szokującą ulotkę - manifest, którą rozdawano eleganckim przechodniom w Warszawie:

RODACY!
Robotnicy, żołnierze, dzieci, starcy, ludzie, kobiety, inteligenci i pisarze dramatyczni!
Dnia 29 Listopada, w Piątek, o godz. 9 wieczór otwiera się: Pierwsza
Warszawska Kawiarnia Poetów „POD PICADOREM”, Nowy Świat No 57.
Sumienie młodej Warszawy artystycznej! Wielka Kwatera Głównej Armii Zbawienia
Polski od całej współczesnej literatury ojczystej. Codziennie od 9–11
wielki turniej poetów, muzyków i malarzy.
MŁODZI ARTYŚCI WARSZAWSCY, ŁĄCZCIE SIĘ!!!
Samoobrona materialna poetów przed wyzyskiem
wydawców, dyrektorów teatrów i t.p. kabaretów,
WOLNA ESTRADA!!!
Precz z Teatrem ROZMAITOŚCI i z LOURSEM,
Precz z Tow. ZACHĘTY SZTUK PIĘKNYCH.
Precz z FILHARMONIĄ i „STYLOWYM”.
Niech żyje wejście za 5 marek „POD PICADORA”.
Niech żyje Komitet Wykonawczy KAWIARNI POETÓW!
Niech żyje LESZEK SERAFINOWICZ!
Niech żyje ANTONI SŁONIMSKI!
Niech żyje JULIAN TUWIM!

Na drzwiach kawiarni umieszczony został niezwykły "Regulamin i cennik".
§ 1
Nie wolno wprowadzać psów.
§ 2
Wejście dla dorosłych – marek 5. Młodzież szkolna od lat 16 do 20 – mk. 10. Dzieci od lat 8 do 16 –mk. 15, od lat 4 do 8 –mk. 25. Dzieci do lat 4 –mk. 35. Każda dorosła osoba ma prawo wprowadzić dowolną ilość dzieci przy piersi – za dopłatą mk. 50 od sztuki, bez różnicy płci, wyznania i narodowości.
§ 3
Wszelkie targi z kasjerką o cenę biletu są bezskuteczne. Pożądane wysokie naddatki. Za jakieś tam głupie 10 lub 15 mk. naddatku – dziękujemy. Obejdzie się!
§ 4
Poeci z „Pod Picadora” udzielają w przerwach pomiędzy poszczególnemi występami audiencji. Odnośne podania należy składać o dzień wcześniej w kancelarii Kawiarni.
Opłata za audiencje:
a) zwyczajna rozmowa (od 3 do 5 minut) z prawem podania ręki – mk. 50;
b) objaśnienie przeczytanego utworu – mk. 75;
c) ofiarowanie rękopisu:
1) bez dedykacji mk. 150,
2) z dedykacją mk. 500.
Uwaga: Za dodanie w dedykacji słowa „kochanemu” – mk. 100.
d) propozycje matrymonialne – tylko w czwartki.
Uwaga 1: Poeta Tuwim podobnych zgłoszeń nie przyjmuje.
Uwaga 2: Do pozostałych poetów mogą się zgłaszać tylko interesantki, posiadające przeszło 75 000 mk. posagu (bez różnicy płci, narodowości i wyznania).
§ 5
Każdy z gości obowiązany jest spoglądać na poetów z odpowiednim szacunkiem. Obelżywe okrzyki i bicie poetów krzesłami, laskami lub tzw. rękoma uważamy za niedopuszczalne ze względu na ekonomię czasu w programie.
§ 6
Zabrania się wstępu do kawiarni:
a) osobom w stanie nazbyt trzeźwym;
b) recydywistom na polu literatury i malarstwa;
c) znajdującym się na czarnej liście;
d) osobom w stanie odmiennym;
e) członkom Rady Regencyjnej;
f) panu mecenasowi Józefowi Kuśmidrowiczowi.
§ 7
Odgadywanie rymów podczas czytania wierszy surowo wzbronione.
§ 8
Satysfakcji honorowych Zarząd Kawiarni nie udziela.
§ 9
Nosze ratunkowe i karetka pogotowia na miejscu.
§ 10
Zabrania się wszelką nieczystość.
Zarząd Kawiarni

Od pierwszego wieczoru kawiarnia "Pod Picadorem cieszyła się niezwykłą popularnością. Modni warszawiacy odwiedzali miejsce bardzo chętnie. Gwarantowało bowiem beztroską rozrywkę na najwyższym poziomie. Zachęceni sukcesem twórcy postanowili przenieść się do większego lokalu. Nie był to dobry pomysł. Miejsce w podziemiach hotelu Europejskiego było znacznie droższe i przyciągało tylko najzamożniejszych klientów. Kawiarnia po przeprowadzce działała tylko kilka miesięcy.