Co łączy plagiat z niewolnictwem

Marcjalis

W starożytnym Rzymie osobę trudniącą się zakazanym procederem porywania dzieci wolnych ludzi i sprzedawania ich w niewolę nazywano plagiariuszem. Terminem "plagium" zaś określano wzięcie w niewolę człowieka przez plagiariusza.

W odniesieniu do literatury po raz pierwszy o plagiacie mówił Marcjalis. Poeta, uznawany za twórcę epigramatu, żył na przełomie I i II wieku naszej ery. Przez większą część życia cieszył się umiarkowaną popularnością. Około 80 r. n.e. był już dosyć znany i zaczął odnosić pewne profity ze swojej twórczości, nie tak wysokie jednak jak liczył.

Wtedy doniesiono mu, że kolega po piórze, niejaki Fidentinus recytuje publicznie jego teksty jako własne. Oburzony Marcjalis miał wówczas zwrócić się do Fidentusa z propozycją, by ten zapłacił za prawo do deklamowania nieswoich utworów.

W jednym z napisanych na ten temat epigramatów piętnował kradzież cudzej twórczości. Publicznie także zrównał ją z przestępstwem jakim było porywanie wolnych ludzi i sprzedawanie ich w niewolę.