Pierwszy list miłosny po polsku

Czytający mężczyzna, ok. 1480

Najstarszy zachowany list miłosny napisany po polsku pochodzi z 1429 roku. Został napisany przez Marcina z Międzyrzeca, sekretarza biskupa poznańskiego Stanisława Ciołka. Marcin napisał go do swej ukochanej chwilę przed wyjazdem do Poznania, gdzie miał nadzieję, zrobić karierę.

List zaczyna sięod łacińskiego zwrotu Ad dilectam, co znaczy ,,Do ukochanej''. Ciąg dalszy pisany jest już po polsku. "Służbę mą naprzód ustawiczną doskonała przez przestania. Panno ma najmilsza! Gdy chciałem na służbe od ciebie jechać precz, przyjałem do domu twego, ciebie żegnając. Dziwne rzeczy, w miłości bedąc, poczęły się miedzy nama, toć jest, aby mnie nie zapomniała, barzociem twej miłości począł prosić, a twa miłość, na ma prośbą, ślubiła to uczynić. A tatko z tobą się rozstając, serce me jeło barzo płakać, a ja takoż ślubuję twej miłości nie zapominać, ale wszedzie cześć, a lubość czynić.
Wiedz, moja najmilejsza panno, iże, aczkoliciem ja od ciebie daleko, a wszakoż nie była, ani nie będzie nad cię ina miła, jedna ty sama, panno milejsza ma. Niedawno mie rzecz była potkała, abych barzo krasna pannę miłował, ale gdym na cię wspominoł, tegom uczynić nie chciał. A o ty wszydki rzeczy - proszę twej miłości, aby były tajemny miedzy mną a między tobą, a proszę twej miłości, abyś się mej matuchnie pokłoniła.
List kończy się formułą ,,Dano w Szamotulech, we śrzodę 1429 r."

Niestety nic nie wiadomo o dalszym ciągu tej średniowiecznej miłości. Pismo zachowało się do naszych czasów dzięki temu, że Marcin włączył je do swego dzieła pt. "Retoryka".

O pierwszym zdaniu po polsku przeczytasz tutaj>>