Kapuściana głowa

C. van Dalem, Piekarze z Eeklo

Wyrażenie "kapuściana głowa" używane bywa jako wyzwisko, określenie osoby, o intelekcie której nie mamy największego mniemania. Wśród teorii wyjaśniających pochodzenie tego frazeologizmu, jest i taka, która odwołuje się do flandryjskiej legendy o piekarzach z Eeklo.

W średniowieczu piekarze z tej miejscowości, obok umiejętności wypiekania doskonałego chleba, zgodnie z ludowymi przekazami, potrafili także poprawiać naturę. Jeśli ktoś był niezadowolony z pracy albo z wyglądu swojej głowy, mógł skorzystać za znaczną opłatą z wyjątkowych usług fachowców z Eeklo.

Piekarze odcinali mu głowę, a następnie uzupełniali niedobory oleju w odciętej części ciała, zaś nieurodziwą facjatę modelowali masą wykonaną z mąki i jaj. Poprawioną głowę wkładali do pieca chlebowego na odpowiednio długi czas i wypiekali jak należy, dbając o to, by miała kolor zgodny z życzeniem klienta.
W tym czasie, gdy dokonywano niezbędnych poprawek, do korpusu przytwierdzano w miejsce głowy główkę kapusty. Warzywo bowiem słynęło ze swych medycznych walorów i doskonale tamowało krwawienie z rany.
We flandryjskiej legendzie kapusta zastępowała więc głowę, na czas, gdy ta zyskiwała nowy lepszy wygląd.

Gdy głowa była już wypieczona, kapustę usuwano, a do korpusu przyszywano właściwą część ciała.