Z polityka menel

Karykatura XVIII w.

Etymologia słowa "menel" nie jest do końca jasna. Jedna z hipotez mówi, że słowo to zostało zapożyczone z języka francuskiego, po tym jak już zyskało w nim pewne pejoratywne zabarwienie.

Zacznijmy od początku. W XVIII wieku, po rewolucji francuskiej, udział we władzy zyskał za pośrednictwem swych przedstawicieli także stan trzeci społeczeństwa, wcześniej niemożebnie wykorzystywany i pozbawiony praw. Przywódcę tego ludowego potem także robotniczego stronnictwa nazywano "meneur". Z czasem, nie bez zasługi kolejnych meneurów, znaczenie słowa zostało rozszerzone. Mianem tym określano także demagogów, intrygantów, podżegaczy politycznych.

Wówczas słowo uproszczone do postaci "menel" trafiło do polszczyzny, by tutaj ostatecznie służyć jako nazwa człowieka z marginesu społecznego nadużywającego alkoholu. Uważni obserwatorzy polskiej sceny politycznej z pewnością zauważą jednak, że wśród wybrańców narodu można znaleźć osoby, do których wyraz "menel" pasuje jak ulał zarówno w pierwotnym jak i obecnym znaczeniu.